Logboekpassage, 3 juli 1884

Betreft: Idee tot oprichting ZVHETY in cafe aan 't Westerdok

Logboekpassage, 3 Juli des Jaars 1884
Locatie: de Herberg aan het Westerdok, Amsterdam
Weersgesteldheid: Stralende zon met een fikse bries uit het zuiden

Deze dag zal wellicht de geschiedenis ingaan als een keerpunt voor mij en mijn trouwe zeilgezellen. Terwijl wij ons tegoed deden aan welverdiende spijzen en dranken na een lange dag op het water, vonden Altink, de Bruine, Klingenspoor en ik ons bijeen aan een ruwe houten tafel, verstopt in het achtervertrek van onze vertrouwde herberg aan het Westerdok. De schemering buiten bracht haar gouden gloed over het water, en het geroezemoes van zeelieden vermengde zich met het geklots der golven, als het zachte refrein van ons bestaan.
Ons gesprek kabbelde voort als een rustig tij, tot de Bruine, na een diepe teug van zijn bier, peinzend verzuchtte: "Hoe versnipperd zijn wij toch als zeilers! Wat als wij ons zouden verenigen—elkander steunen, onze kennis delen en samen sterker staan?" Eenvoudige woorden, maar als een vonk wierpen zij licht in onze gedachten.
Altink, wiens geest altijd op de wind van dromen zeilt, nam gloedvol het woord: "Stel u voor—een vereniging waar wij, de zeelieden van Amsterdam en verre havens, onze ervaringen en liefde voor het zeilen bijeenbrengen. Een baken van saamhorigheid, vol trots en kameraadschap."
Klingenspoor, immer vol vlammende ideeën, haalde zijn potlood tevoorschijn en tekende op een verweerd stuk perkament hoe deze vereniging gestalte kon krijgen. Hij sprak van oefendagen, waar jongelingen hun eerste lessen zouden ontvangen, van admiraalzeilen, waar de pracht van onze vloot als een ketting van zeildoeken over het Y zou prijken. Hij schetste wedstrijden, waar dapperheid en kunde gemeten zouden worden, en gezellige bijeenkomsten aan wal, waar plannen voor de toekomst gesmeed zouden worden.
De gedachte greep me. Terwijl we daar zaten, onder het genot van een paar potten bier en de warme gloed van de ondergaande zon, besloten we onze droom niet als louter cafépraat te laten vervagen. De naam "Zeilvereniging Het Y" werd geboren—een hulde aan het water dat ons draagt en voedt.
Met ons plan besloten, spraken wij over de volgende stappen: het opstellen van statuten, het verzamelen van gelijkgestemde zielen, en het vinden van een vaste ligplaats, een thuishaven voor onze vereniging. De avond vorderde, de lucht werd donker en gevuld met sterren, doch onze harten waren verlicht door een gezamenlijke visie.
Daar, onder de hemel vol lichtende stippen, voelden wij ons niet slechts vrienden, maar broeders van het water, verbonden door een ideaal. Dit was het begin van iets groots—een vereniging die niet slechts onze passie voor de zee zou verbeelden, maar haar zou verheffen tot een levenswijze.
Getekend in overtuiging en vriendschap,
Heer Jaski, Schipper der Wilhelmina